ویتامین C: چرا اهمیت دارد؟ بخش 1

ویتامین C: چرا اهمیت دارد؟ بخش 1

ویتامین C یک ماده مغذی حیاتی می باشد که اهمیت زیادی برای حفظ سلامتی دارد. این ماده به شکل گیری و حفظ استخوان ها ، پوست و رگ های خونی کمک می کند. به طور طبیعی در برخی غذاها به ویژه میوه و سبزیجات مشاهده می شود. مکمل ها نیز موجود هستند.

همچنین به اسید L- آسکوربیک ، اسید اسکوربیک یا L- آسکوربات معروف است.

چرا ما به ویتامین C احتیاج داریم

منابع ویتامین C شامل میوه ، سبزیجات و مکمل ها است.

ویتامین ها ، از جمله ویتامین C ، ترکیبات آلی هستند.

ویتامین C محلول در آب است و بدن آن را ذخیره نمی کند. برای حفظ مقادیر کافی ویتامین C ، انسان به مصرف روزانه مواد غذایی که حاوی آن است ، نیاز دارد.

ویتامین C در تعدادی از عملکردهای بدن از جمله تولید کلاژن ، L- کارنیتین و برخی از انتقال دهنده های عصبی اهمیت بسیاری دارد. این به متابولیسم پروتئین ها کمک می کند و فعالیت آنتی اکسیدانی آن ممکن است خطر ابتلا به برخی سرطان ها را کاهش دهد.

کلاژن ، که ویتامین C به تولید آن کمک می کند ، اصلی ترین عنصر بافت همبند و فراوان ترین پروتئین در پستانداران است.

بین 1 تا 2 درصد بافت ماهیچه ای کلاژن است.

کلاژن یک عنصر اساسی در بافتهای فیبری مانند:

• تاندون ها
• رباط ها
• پوست
• قرنیه
• غضروف
• استخوان ها
• روده
• رگ های خونی

در مورد ترمیم زخم ، تحقیقات تا سال 1942 نشان می دهد که زخم ها برای بهبودی در صورت وجود بیماری به ویتامین سی نیاز دارند.

علائم کمبود ویتامین سی شامل مفاصل متورم ، خونریزی لثه و دندانهای شل ، کم خونی و خستگی است.

ترمیم زخم ، عفونت و سل

در سال 1982 ، محققان به این نتیجه رسیدند كه زخم ها ، بریدگی ها و چرك ها ممكن است در افرادی كه میزان بیشتری ویتامین C دریافت می كنند ، سریعتر بهبود یابد از آنچه معمولاً از غذای آنها موجود است.

این ممکن است به این دلیل باشد که ویتامین C در تولید کلاژن نقش دارد.

نقش ویتامین C به عنوان یک آنتی اکسیدان همچنین به ترمیم بافت و کاهش آسیب ناشی از التهاب و اکسیداسیون بسیار با اهمیت می باشد.

تصور می شود افرادی که سطح کافی ویتامین C دارند ،

در مقایسه با افرادی که کمبود ویتامین C دارند ، می توانند با عفونت مقابله کنند.

ویتامین C همچنین ممکن است به جلوگیری از عفونتهای حاد تنفسی ، به ویژه در افرادی که سوء تغذیه دارند

و افرادی که از نظر جسمی دچار استرس هستند ، کمک کند.

محققان همچنین دریافتند که ویتامین C می تواند باکتری های مقاوم در برابر سل (TB) را در یک کشت آزمایشگاهی از بین ببرد. یک مطالعه منتشر شده در سال 2013 نشان داد که اضافه کردن ویتامین C به داروهای سل می تواند درمان را کوتاه کند.

ویتامین C و درمان سرطان

ویتامین C ممکن است در درمان سرطان کمک کند.

به عنوان یک آنتی اکسیدان ، بدن را در برابر استرس اکسیداتیو محافظت می کند

و به جلوگیری از اکسیداسیون سایر مولکول ها کمک می کند. به نظر می رسد که آنتی اکسیدان های دیگر را نیز در بدن بازسازی می کند.

واکنشهای اکسیداسیون رادیکالهای آزاد ایجاد می کند.

رادیکال های آزاد می توانند واکنش های زنجیره ای را آغاز کنند که به سلول ها آسیب می رساند.

مقادیر زیاد ویتامین C برای کاهش سرعت رشد برخی از انواع بافت سرطانی مناسب می باشد.

محققان استفاده از ویتامین C را در بیماران سرطانی پیشنهاد کرده اند.

مطالعات بیشتری لازم است برای درک اینکه سرطانها می توانند تحت تأثیر ویتامین C قرار گیرند و بهبود بیایند.

برخی دانشمندان در مورد استفاده از ویتامین C در معالجه سرطان اختلاف نظر دارند.

در سال 2013 ، با این حال ، محققان شواهدی یافتند که دوز بالای ویتامین C داخل وریدی ممکن است به نفع بیماران سرطانی باشد. یک مطالعه در سال 2015 اثربخشی آن را تأیید کرد.

موسسه ملی سرطان گزارش مطالعات متعددی را نشان داده است که از ویتامین C با دوز بالا به صورت داخل وریدی و عوارض جانبی کمی استفاده شده است.

تعدادی از پزشکان از آن پشتیبانی می کنند و در حال حاضر از آن برای معالجه استفاده می کنند.

“تحقیقات در حال حاضر نشان داده است که غلظت بالای ویتامین C می تواند رشد را متوقف کند یا حتی طیف گسترده ای از سلول های سرطانی را از بین ببرد. تنها تجویز داخل وریدی ویتامین C می تواند مقدار زیادی از مقادیر بالای ضد سرطان را تأمین کند. ”