نازک شدن پوست؛ مدیریت و راه حل

نحوه مدیریت پوست نازک

با افزایش سن ، یا در اثر آسیب آفتاب ، دارو یا عوامل شیوه زندگی ، پوست نازک  می شود. معمولاً برگشت پذیر نیست ، اما راه هایی برای محافظت از نازک شدن پوست و جلوگیری از عوارض وجود دارد.

نازکی پوست روی دست ها نسبتاً متداول است. با این حال ، به عنوان یک فرد در سنین بالا ، ممکن است پوستی نازک و پاپیونی روی بازوها و پاهای خود ایجاد کند. کبودی های پوستی راحت تر انجام می شود.

در این مقاله ، دلایل نازک بودن پوست ، معالجه و پیشگیری های احتمالی و چه زمانی به پزشک مراجعه می کنیم.

پوست نازک چیست؟

با افزایش سن ، ممکن است پوستی نازک ایجاد شود.

پوست به طور طبیعی در برخی قسمت های بدن نازک تر است.

پوست روی پلک ها فقط 0.5 میلی متر (میلی متر) ضخامت دارد ، در حالی که پوست روی پاشنه می تواند تا 4 میلی متر ضخامت داشته باشد.

پوست از سه لایه تشکیل شده است که هر کدام نقش متفاوتی دارند:

هیپودرمیس درونی ترین لایه است که از غدد بافت ، چربی و عرق تشکیل شده است.

درم لایه بعدی است که شامل اعصاب و خون رسانی می شود.

اپیدرم بیرونی ترین لایه پوست است که سدی در برابر کثیفی و باکتری ها است.

نازک بودن پوست به این معنی است که اپیدرم به اندازه آن ضخیم نیست. این هیپودرم همچنین ممکن است چربی کمتری داشته باشد ، که باعث می شود این لایه نیز نازک تر شود.

به خودی خود ، پوست های نازک تر نباید باعث مشکلات پزشکی شود. با این وجود ، ممکن است فرد تشخیص دهد که پوست آنها آسیب دیده یا راحت تر کبود می شود.

علائم پوست نازک

اگر فرد دارای پوستی نازک باشد ، می تواند شفاف تر به نظر برسد و ممکن است بتواند رگ ها ، استخوان ها یا تاندون ها را با وضوح بیشتری مشاهده کند.

پوست های نازک به راحتی آسیب می بیند. ممکن است فرد متوجه شود که بعد از صدمات جزئی ، کبودی پوست یا اشک می ریزد.

از بین رفتن چربی ناشی از هیپودرمیس باعث می شود پوست کمتر لکه دار یا پر از پوست به نظر برسد ، که می تواند باعث نازک تر شدن پوست شود.

علل

ممکن است نور خورشید به مرور زمان باعث نازک شدن پوست شود.

دلایل نازک شدن پوست شامل موارد زیر است:

پیری شایعترین علت پوست نازک است.

نازک شدن پوست یک قسمت طبیعی از پیری است ، در کنار برس و چروک ، خاصیت ارتجاعی پوست کمتری دارد ، و پوستی که خشک یا به راحتی آسیب دیده است.

نور خورشید با گذشت زمان نقش مهمی در نازک شدن پوست دارد.

پرتوهای UVA و UVB می توانند سلولهای پوستی را از بین برده یا آسیب ببینند.

سیگار کشیدن و نوشیدن الکل هر دو باعث افزایش سرعت پوست می شوند

و به مرور زمان می توانند به نازک شدن پوست کمک کنند.

کرمهای استروئیدی می توانند سلولهای اپیدرم کوچکتر شوند.

این دارو همچنین ممکن است روی بافت اتصال سلولهای پوستی تأثیر بگذارد.

این باعث می شود پوست به صورت چروک یا گشاد به نظر برسد.

سایر داروها ممکن است باعث نازک شدن پوست به عنوان یک اثر جانبی شود. این ممکن است در مورد استروئیدهای موضعی اتفاق بیفتد ، که افراد مستقیماً روی پوست خود اعمال می کنند.

این دارو معمولاً به صورت کرم یا پماد است و برای معالجه شرایط پوستی مانند اگزما استفاده می شود.

اگر فردی از آنها برای مدت طولانی استفاده کند ، استروئیدهای موضعی فقط باعث ایجاد نازک شدن می شوند.

رعایت دستورالعمل در مورد نحوه استفاده از دارو ضروری است.

درمان

معکوس نازک شدن پوست ممکن نیست.

با این حال ، مرطوب کردن پوست می تواند باعث انعطاف پذیری بیشتر آن شود.

هر چیزی که پوست را قرمز یا زخم کند ، احتمالاً به آن آسیب می رساند.

ممکن است فردی با پوستی نازک نیاز به محافظت از آن در برابر صدمات داشته باشد.

به عنوان مثال ، آنها باید از تماس با مواد شیمیایی خشن خودداری کنند.

فرد با پوستی نازک ممکن است کبودی های پوستی خود را پیدا کند یا آسیب بیشتری به آن وارد کند.

محافظت از پوست با پوشیدن آستین های بلند و دامن های بلند یا شلوار می تواند به شما کمک کند.

استفاده از کرم هایی که حاوی ویتامین A هستند ،

همچنین به عنوان رتینول یا رتینوئیدها شناخته می شوند ، ممکن است به جلوگیری از ریزش بیشتر پوست کمک کند.

کرم های رتینول در داروخانه ها یا به صورت آنلاین به عنوان محصولات آرایشی و بهداشتی در دسترس هستند.