ویتامین C: چرا اهمیت دارد؟ بخش 2
ویتامین C: چرا اهمیت دارد؟ بخش 2
مزایای دیگر استفاده از ویتامین C
از دیگر مزایای ویتامین C ممکن است موارد زیر را شامل شود:
سلامت قلب و عروق: ویتامین C ممکن است رگ های خونی را گسترده تر کند ، و این می تواند در برابر بیماری های قلبی و فشار خون بالا محافظت کند.
سطح کلسترول: افرادی که میزان کافی ویتامین C دارند ، کلسترول پایین تر است.
آب مروارید: ویتامین سی ممکن است به کاهش خطر آب مروارید و همچنین دژنراسیون ماکولا وابسته به سن کمک کند.
دیابت: در صورت خوردن مقدار زیادی میوه و سبزیجات که سرشار از ویتامین سی هستند ، دیابت بسیار راحت تر کنترل می شود.
کم خونی: ویتامین سی باعث افزایش جذب آهن می شود.
اگر مقدار کافی ویتامین C وجود داشته باشد ، ممکن است سطح سرب کاهش یابد.
هیستامین: هیستامین ماده ای است که سیستم ایمنی بدن تولید می کند و در نتیجه باعث التهاب و مشکلات دیگر می شود. یک مطالعه در سال 1992 نشان داد که سطح هیستامین خون کمتری در افرادی که روزانه 2 گرم ویتامین سی مصرف می کردند وجود دارد.
آیا ویتامین C می تواند سرماخوردگی را درمان کند؟
بسیاری از مردم بر این باورند که ویتامین سی می تواند سرماخوردگی را درمان کند ، اما تحقیقات این موضوع را تأیید نکرده است. با این وجود ، مقدار زیادی ویتامین سی ممکن است از افرادی که در معرض فعالیت بدنی شدید و سرما هستند محافظت کند.
منابع و الزامات
مردان بالغ باید روزانه 90 میلی گرم ویتامین C مصرف کنند و زنان نیز باید 75 میلی گرم در روز مصرف کنند. در دوران بارداری ، زنان باید 85 میلی گرم در روز ، و 120 میلی گرم در هنگام شیردهی داشته باشند.
مقدار توصیه شده روزانه برای ویتامین سی 90 میلی گرم است.
مصرف فلفل قرمز و سایر سبزیجات و میوه ها باید ویتامین C کافی را برای بیشتر افراد فراهم کند.
بهترین منابع ویتامین سی میوه و سبزیجات تازه است. گرما و پخت و پز در آب می تواند مقداری از ویتامین C را از بین ببرد ، بنابراین غذاهای خام بهترین هستند.
غذاهای حاوی ویتامین C شامل موارد زیر هستند:
- نصف فنجان فلفل دلمه ای شیرین: 95 میلی گرم
- یک پرتقال متوسط: 70 میلی گرم
- نصف فنجان توت فرنگی تازه: 49 میلی گرم
- نصف فنجان اسفناج: 9 میلی گرم
- منابع خوب دیگر شامل مرکبات ، گوجه فرنگی و سیب زمینی است.
در کشورهای توسعه یافته ، بیشتر افراد به اندازه کافی ویتامین C دریافت می کنند ،
اگرچه برخی از گروه ها احتمالاً فاقد این ماده مغذی هستند.
این گروه ها شامل موارد زیر هستند:
- افراد سیگاری و افراد سیگاری منفعل
- افراد با تنوع غذایی محدود
- نوزادانی که از شیر مادر بی بهره هستند
- افراد مبتلا به سوء جذب و برخی بیماریهای مزمن
افراد سیگاری نسبت به افراد غیر سیگاری میزان ویتامین سی کمتری دارند ، بخشی از آنها به دلیل داشتن استرس اکسیداتیو بالاتر است. سیگار کشیدن همچنین باعث التهاب و آسیب به غشاهای مخاطی دهان ، گلو و ریه ها می شود.
ویتامین سی برای مخاط سالم لازم است و به کاهش التهاب کمک می کند ،
بنابراین توصیه می شود که افراد سیگاری هر روز 35 میلی گرم ویتامین C مصرف کنند.
مصرف بیش از اندازه
مصرف زیاد ویتامین سی بعید است که مشکلی ایجاد کند.
با این حال ، مصرف زیاد بیش از 1000 میلی گرم در روز ممکن است به این معنی باشد که تمام ویتامین سی در روده جذب نمی شود. این می تواند منجر به اسهال و ناراحتی دستگاه گوارش شود.
مصرف زیاد ویتامین سی از طریق مکمل ها ، اما نه رژیم غذایی ، ممکن است باعث سنگ کلیه شود
و ممکن است خطر بروز مشکلات قلبی و عروقی در زنان پس از یائسگی را افزایش دهد ، اما این مورد تأیید نشده است.
افراد مبتلا به هموکروماتوز ارثی ، اختلال در جذب آهن ، باید قبل از مصرف مکمل های ویتامین سی با پزشک خود صحبت کنند ، زیرا مقادیر بالای ویتامین C می تواند منجر به آسیب بافت شود.
